می گویم ...
تنها دانستم سکوت جایز نیست.
زیـــــــرا آزادی, سپیدی و مهر را می ستایم ... و اینک از آن بی بهره ایم
پس می جنگم و تنها چاره مان این است.
و سخنم با پلیدان روسیاه این است:
گیرم در باورتان به خاک نشسته ام
وساقه های جوانم از ضربه های تبرهاتان زخم دار است
باریشه چه می کنید
گیرم بر سر این بام بنشسته در کمین پرنده ای
پرواز را علامت ممنوع میزنید
با جوجه های نشسته در آشیانه چه می کنید
گیرم که میزنید
گیرم که می کشید
گیرم که می برید
با رویش ناگزیر جوانه چه می کنید
۱۳۹۰ مهر ۱, جمعه
جشن مهرگان دومین جشن بزرگ ایران کهن پس از نوروز و بازمانده اروزگاری است که مهرگان آغاز سال ایرانیان و جشن نیم سرده در پیوند با ایزد مهر بود.نزد هخامنشیان مهر از مقام والایی برخوردار بود و در مهر ماه جشن مهرگان را در تخت جمشید با شکوه بسیار برپا می کردند و آوندگاهن هدایا از سراسر امپراتوری هخامنشی در همین هنگام هدایای خود را به تخت جمشید می آوردند.
جشن مهرگان
جشن مهرگان از روز شانزدهم مهر آغاز و شش
روز به طول می انجامید و در روز ۲۱ مهر به پایان می رسید.روز آغاز جشن
رامهرگان عامه و روز۲۱ مهر را مهرگان خاصه می نامیدند و در روزگار ساسانیان
بر این باور بودند که اهوره‌مزدا یاقوت را در روز نوروز و زبرجد را در روز مهرگان بیافرید و بدین باور بود که فریدون بر اژی دهاک(ضحاک) غلبه کرد.
۱۳۹۰ شهریور ۱۹, شنبه
تندیس پردوسی (فردوسی) بزرگ در رُم – شاهکاری از استاد صدیقی (میکل آنژ خاور)
این مجسمه زیبا که عکس آن را در بالا مشاهده می کنید، از آثار استاد
«ابوالحسن صدیقی» است که در پارک «ویلا برگوزه» در شهر رُم ایتالیا برپا
داشته شده است.
از دیگر اثر های استاد «صدیقی» می توان به تندیس
فردوسی در میدان فردوسی تهران، تندیس «خیام» بزرگ در پارک شاهنشاهی (لاله)
تهران، تندیس «نادر شاه» افشار در سنا آباد (مشهد)، تندیس استاد «کمال
الملک» در نیشاپور، تندیس «میرزا تقی خان امیر کبیر» در مدرسه دارالفنون،
تندیس «فرشته عدالت» در کاخ دادگستری تهران، تندیس «سعدی شیرازی» در تهران،
تندیس «پور سینا» در همدان، و تندیس «ژاکوب (یعقوب لیث) رویگر زاده»،
قهرمان نامی ایران، در زابل را نام برد
ابوالحسن خان صدیقی (1273-1374) نقاش و مجسمه ساز برجسته ایرانی و از شاگردان استاد «کمال المک» است
«گوستینوس آمبروزی» مجسمه ساز ایتالیایی با دیدن این تندیس در شهر رم، آنچنان تحت تاثیر قرار گرفت که در دفتر یادبودش نوشت:
{... دنیا بداند؛ من خالق مجسمه فردوسی را، «میکل آنژ دوم خاور زمین» می
شناسم و می نامم. میکل آنژ بار دیگر، در خاور زمین زاده شده است.....}
تندیس «خیام» بزرگ در پارک شاهنشاهی مورد حمله اوباش بسبیجی و خرد باخته
قرار گرفته و انگشتان دست و صورت این بزرگمرد تاریخ و فرهنگ ایران را با
پرتاب سنگ شکسته اند......
اشتراک در:
پست‌ها
(Atom)