انـــــدیشه دیگر

جرجانی
ابو سعید ضریر (گرگانی
: ( مرگ در ( 846-945 م
/232-231 ه) ستاره شناس و ریاضی دان.

جهن
برزین : دوره ساسانی - سازنده
تخت
تاقدیس.
خازنی - عبدالرحمن
:
فیزیک دان و
مخترع برآمده در خراسان بزرگ در ابتدای سده ششم هجری.

حسین
معمار : معمار بقعه هارون در سال 918هجری.

خالد بن
عبدالملک مرورودی
:
اهل مرورود در خراسان بزرگ - در زمان
مامون خلیفه عباسی بر آمد - ستاره شناس بود و پسرش محمد و نوه اش عمر هم منجم
بودند

خوارزمی - محمد بن احمد
کاتب : از دایره المعارف نویسان
سده چهارم هجری است.کاتب مفاتیح العلوم وی شامل مباحثی در
حساب،هندسه،نجوم،موسیقی،مکانیک و شیمی.

خواجه نصیر طوسی
: ( 595 – 673
) محمد بن حسن جهرودی طوسی کنیه اش ابوجعفر و لقبش نصیرالدین اهل توس ، ریاضیدان، ستاره
شناس،دانشمند علم مواد که وزارت هلاکوخان را داشت از آثار معروف او : اخلاق ناصری – اوصاف الاشراف
– تحریر اصول هندسی اقلیدس – رساله عروض - شرح اشارات ابن سینا – شرح اصول کافی
.

رشیدالدین فضل
الله : ( 645 –
718 ) از دانشمندان معاصر اباقاخان و الجایتو که بسعایت علیشاه وزیر کشته شد . آثار
او : جامع التواریخ – کتاب الاحیا در توحید .

زکریای
رازی251- 313 ه ق (865-925) فیزیک دان ، شیمی دان و
پزشک و مهندس و فیلسوف - کاشف الکل . پزشک نامدار و دانشمند
ایرانی که در شهر ری در نزدیک تهران به دنیا آمد.در جوانی سفری به بغداد داشت که در آنجا
علم کیمیا را آموخت و به واسطه آسیبی که به چشمانش وارد شد به فرا گرفتن علم طب
پرداخت و در این علم آنچنان پیشرفت کرد که اداره بیمارستان بغداد را به او سپردند
همچنین زمانی که به ری بازگشت از طرف منصور بن اسحق حاکم ری سرپرست بیمارستان ری
شد.از مهمترین آثار او در طب کتاب(الحاوی)است که یکی از کتاب های اصلی درز زمینه طب به
شمار می رفته این کتاب را رازی در ابتدا بصورت پراکنده گردآوردی کرده بود که پس
از مرگ وی به دستور ابن عمید کتاب را از یادداشتها استنساخ نمودند.از آثار طبی
دیگرش میتوان به کتاب (الطب الملوکی)و کتاب(طب منصوری)نام برد.کتاب طب منصوری به نام
منصوربن اسحق تالیف شده است.یکی دیگر از آثار او کتاب(من لا یحضره الطبیب)است که
شامل دستورهای ساده در زمینه طب میباشد.زساله های طبی دیگری که در زمینه بعضی
از امراض نوشته و معروفترین آنها عبارتند از:کتاب الجدری و الحصبه می باشد که
کتاب الحصبه یکی از بهترین رساله های طبی در زمان قدیم بوده که اروپائیان همواره آن
را تحسین می کرده اند.راز ی در علم کیمیا تبحری به سزا داشته است از کارهای مهم او
کشف
جوهرگوگرد و
الکل می باشد.وی کتاب الاکسیر را در زمینه کیمیا نوشته است.رازی اولین کسی است که تمام اشیاء
عالم را به سه گروه و جامدات و نباتات و حیوانات طبقه بندی
کرده است.رازی در الاهیات و ماوراء طبیعه آثاری از خود بر جا گذاشته است.رازی
در زمینه طب فقط به جنبه علمی آن اکتفا نمی کرد بلکه به عمل و آزمایش نیز دست می
زد وی در سالهای آخر عمر به دلیل کار زیاد به بیماری چشم مبتلا شد. برای معالجه
نزد چشم پزشک رفت اما چشم پزشک برای درمان او پول زیادی طلب کرد و خطاب به رازی
گفت:من پیش از تو کیمیا را یافته ام و آن همان پزشک است.وی در سال ۳۱۳(ه.ق)در حلی که بعلت کار
مداوم بینایی خود را از داده بود در شهر ری وفات یافت . گذری بر زندگی زکریای رازی

ستاسپ : دوره هخامنشی ( زمان
حکومت خشایار شاه 486 - 2466 ق.م.) دریا نورد و مکتشف.
سهروردی
: ( 581 –
545 ) شیخ شهاب الدین سهروردی مشهور به شیخ اشراق مقتول از مشاهیر فلاسفه است و
طرفدار حکمت اشرق بود .

سهل بن بشر (
یا سهل بن حبیب بن هانی :
( در نیمه
اول سده نهم میلادی ( سده سوم هجری ) در خراسان بر آمد . ستاره شناس و
منجم
.

سهل
طبری : در اوایل سده نهم
میلادی ( سده سوم هجری ) بر آمد - اهل طبرستان ( تبرستان ) ستاره شناس
وپزشک
.

سیبویه
: ( مرگ 160
) ابوالبشر عمر بن عثمان فارسی بیضاوی مشهور به سیبویه عالم نجوم و علوم عربی و از
نحویون معروف است کتاب او مشهور به الکتاب شهرت دارد .

شمس قیس رازی
: ( 614 )
شمس الدین محمد بن قیس رازی مؤلف کتاب مشهور المعجم فی معاییر اشعار العجم در عروض
و قافیه معاصر دربار اتابک سعد بن زنگی بود .

شمس الدین
محمد بن ایوب دینسری : ( سده هفتم هجری)- دایره
المعارف نویس و نگارنده کتاب نوادر التبا در لتحفه البهادر که شامل مباحثی از علوم
طبیعی است

شهرستانی
: ( تولد
479 ) ابوالفتح شهرستانی از علمای علم کلام در قرن پنجم و صاحب کتاب مشهور الملل و
النحل است .

شیخ بهائی
: ( 963 –
1030 ) شیخ بها الدین محمد العاملی معاصر دربار شاه عباس و شاه طهماسب مردی حکیم و
فقیه و ریاضیدان بود جامع عباسی یکی از تألیفات اوست و نیز نان و حلوا حکایت منظوم
– کشکول و شیر و شکر او شهرت دارد .

شیدرنگ : پزشک و فیلسوف ایرانی در
عهد ضحاک که پزشکی را یکی از مشاغل واجب الوجوب
میدانسته

شیده :
دوره
ساسانی - سازنده کاخ خورنق

عاملی
–
بهاالدین : (953 – 1031
هجری) ریاضیدان، معمار، فیلسوف

عبدالرحمن بن
عمر صوفی رازی : زاده ری(376-291ه)(986-903م)
ستاره شناس

عبدالملک بن
محمد شیرازی :
ریاضیدان
و
ستاره شناسی
که در نیمه دوم سده دوازدهم میلادی(ششم هجری) برآمد

علی بن سهل
بن طبری : (
سده نهم
میلادی /
سده سوم
هجری ) مؤلف فردوس الحکمه در طب و هوا شناسی ، نجوم

عمربن فرخان
طبری : ( مرگ در 815 م / 200 ه) از مردم طبرستان -
ستاره شناس و معمار

عوفی :
سدیدالدین
یا نورالدین از نویسندگان قرن هفتم هجری مؤلف تذکرة لباب الالبلب – جوامع
الحکایات .

غزالی ( محمد
) : ( 449 –
505 ) ابو حامد محمد بن محمد از اعاظم فقهای شافعی از دوستان خواجه نظام الملک و
استاد مدرسه نظامیه بغداد بود .

غیاث الدین
جمشید محمد طبیب :( الکاشی
832 – 790
هجری قمری)
از مردم کاشان، ریاضیدان و محاسب

فارابی: (257 – 334 /339
هجری ) ابو نصر محمد فارابی متولد فاراب بود دانشمند و فیلسوف ، در
طبقه بندی علوم و در تبیین قوانین صوت و در تعریف دانش ها نقش عمده
ای داشت که بعد از ارسطو معلم اول او را معلم ثانی گویند .

فرغان : دوره ساسانی- سازنده
تاق
کسرا
فضل بن حاتم
نیریزی : (مرگ در 922 م / 310 ه ) ریاضی دان ، هندسه دان و ستاره شناس

قطب الدین
شیرازی : (1311 – 1236 م)-ریاضیدان،ستاره شناس، نور شناس، پزشک،
فیلسوف ایرانی

ماشاءالله
(مناسه) :
( مرگ در 815
یا
820 م ) یهودی ایرانی الاصلی که در پروژه شهر بغداد با نوبخت همکاری
میکرد

ماهانی - محمد بن
عیسی : (مرگ در 874 تا 884 میلادی
/ 261 تا 271 ه ) اهل ماهان کرمان ، ریاضی دان و ستاره شناس و
مهندس .معادله درجه سوم موسوم به معادله ماهانی از اوست.

محمد بن
ابوبکر فارسی : ریاضیدان و ستاره شناس
ایرانی نیمه دوم سده سیزدهم میلادی هفتم هجری

محمد بن احمد
خرقی : (مرگ در مرو در 1138/ 1139 م) ستاره
شناس، جغرافی دان ایرانی که نظریه ای در باب چگونگی حرکت ستارگان نیز ارائه داده
است

محمد بن اشرف
شمس قندی : ریاضیدان و ستاره شناس سده سیزدهم میلادی - هفتم هجری

محمد بن
عمربن فرخان طبری : پسر شخص بالا درآغاز سده نهم
میلادی ( سده سوم هجری ) بر آمد . ستاره شناس و مؤلف نجوم

محمد بن
لره :
اهل اصفهان
بوده ودر فهرست ابن ندیم در زمره مهندسان و محاسبان بشمار آورده شده
است

مطهر بن
طاهرمقدسی : 966
میلادی دربست سیستان برآمد- دایره المعارف نویس وبازگوکننده اعداد بزرگ
هندی
.

موید الدین
طغرانی : (مرگ در1111 – 1112 م ) زاده اصفهان - شاعر و شیمیدان ایرانی .

نظامی عروضی
: ابوالحسن
نظام الدین سمرقندی از نویسندگان قرن ششم و کتاب مشهور چهار مقاله عروضی از
اوست .

نوبخت
:
(مرگ 770776 م / 171-170 ه) ستاره شناس و مهندس
ایرانی که تحت سر پرستی خالد بن برمک که وی نیز ایرانی بود طرح بغداد را انجام
داد

یاقوت حموی :
یاقوت بن
عبدالله رومی پدر و مادرش یونانی بودند از نویسندگان بزرگ قرن هفتم و صاحب کتاب
معجم البلدان و معجم الادباء است .

یحیی بن ابی
منصور : ( مرگ در 831 م / 216 ه ) از نژاد ایرانی که در
بغداد بر آمد ستاره شناس و مؤلف زیج، نوه اش هارون بن علی هم ستاره شناس و مؤلف
زیج بود

یعقوب بن
طارق :
( مرگ در
796 م / 180 ه ) از نژاد ایرانی ستاره شناس.

یعقوب بن محمد رازی : ابن ندیم وی
رااز مهندسان و محاسبان دانسته است.

برخی از ایرانیان دانشمند و نام
آور معاصر جهان

پرفسور
بیژن داوری : معاون ارشد شرکت مشهور IBM

حسین
اسلامبلچی : رئیس شرکت مخابرات امریکا – IT & t

فرزاد
ناظم : مدیر فنی سایت جهانی یاهو

امید
کردستانی : معاون ارشد گوگل و از بنیانگذاران موتور جستجوگر گوگل

پییر
امیدیار : موئسس و رئیس شرکت EB از بنیانگذران تجارت الکترونیک
جهان

پرفسور
لطفی زاده : استاد دانشگاه آمریکا – پدر منطق فازی – کامپیوتر هوشمند –
بنیانگذار نسل سوم کامپیوتر در جهان

محمد
شعبانی : رئیس شرکت اطلاعات سیسکو در سن هفده سالگی

فرهنگ
فلاح : فوق لیسانس فیزیک در سن سیزده سالگی

ایمان
ضیابری : مسلط به چهار زبان مهم دنیا – جوانترین خبرنگار فارسی در
جهان

رضا
کهلولی : برترین مخترع جهان در سال 2005 در سن هقده سالگی

علیرضا
خسروی : هفده ساله کاشف پمپ قلب مصنوعی

دکتر
نادر نجفی : مخترع سنجشگر فشار خون به اندازه دانه برنج

دکتر
نصرت الله نزاکت گو : پیوند کبد از زنده به زنده از مادر به فرزند برای
نخستین بار در خاورمیانه

پرفسور
مجید سمیعی : رئیس جراحان مغز جهان در آلمان

محمد
رضا شجریان : دارنده مدال پیکاسو از سازمان یونسکو

پرفسور
محمد جمشیدی : مدیر برنامه های داخلی ایستگاه فضایی ناسا

دکتر
فیروز نادری : مدیر برنامه اجرایی سیاره مریخ در ایستگاه فضایی
ناسا

فریار
شیرزاد : معاون وزرات بازرگانی امریکا- دستیار ریاست جمهوری
امریکا

پرفسور
علی جوان : بنیانگذار لیزر گاز- دارنده مدال استوارت- جان هرتز – فردریک
آیوز

حمید
عظیمی : عضو ارشد شرکت اینتل در امریکا

بهرام
مهذبی : مدیر شرکت مایکروسافت در سال 2000 دبی

قاسم
اسرار : عضو هیات مدیره ایستگاه فضایی ناسا

بیژن
پاک زاد : یکی از بزرگترین سازندگان عطر و طراحی لباس در جهان

نادر
مدانلو : رئیس نخستین شرکت خصوصی پرتاب ماهواره در امریکا

خانم
صبا ولد خانی : برنده جایزه جوانترین کاشف جهان

فرح
کریمی : عضو پارلمان هلند

خانم
کریستین امانپور : ریاست یکی از بخشهای بزرگ خبرگزاری س ان ان

خانم
مریم کامکار : مدیر موئسسه نرم افزاری سوئد

خانم
انوشه انصاری : رئیس موئسسه تکنولوژی شرکت مشهور تل کام و نخستین زن مسلمان
و ایرانی جهان که به فضا سفر کرده است

خانم
کتیا فلک شاهی : مدیر شرکت مشهورNEA

خانم
آزاده تبارزاده : دانشمند ایستگاه فضایی ناسا

خانم
آزیتا ولی نیا : استاد فیزیک دانشگاه امریکا – عضو پژوهشگران
ناسا

خانم
ماریا خرسند : رئیس شرکت اریکسون

توکا
نیستانی : انیمشین ساز کارتونهای بین المللی

احمدپارسا : پروفسور پارسا بیش از ۶۰ سال از عمر خود را به
تحقیق و تفحص درباره طبیعت ایران پرداخت و پنج سال پیش، در سن ۹۰ سالگی، در حالی كه
هنوز به حرفه اش، سرزمینش و آثارش عشق می ورزید، با طبیعت و هر آنچه داشت وداع كرد.
پروفسور پارسا در فاصله سال های ۱۳۲۱ تا ۱۳۲۹ شمسی نخستین فلور مستقل ایران را به
نام فلور «دولیران» به زبان فرانسه تألیف كرد كه در ۵ جلد و بیش از ۷۰۰۰ صفحه از
سوی وزارت فرهنگ آن زمان منتشر شد.كار تألیف فلور ایران با امكانات آن زمان، كاری
بسیار بزرگ و سخت بود، اما دكتر پارسا، آن را با صبر و حوصله و تحمل مشقت های بسیار
به پایان رساند. تألیف این فلور در حالی انجام شد كه فلور بسیاری از كشورهای ما را
خارجی ها می نوشتند. حتی پیش از آن نیز، اتریشی ها و آلمانی ها، فلور ایران را جمع
آوری می كردند.گونه های گیاهی ایران، گاه از طریق تاجران اروپایی به این كشورها
منتقل می شد و بعد، از موزه های این كشورها سر درمی آورد و پروفسور پارسا در آن
شرایط حس می كرد كه باید كاری كند. شاگردان استاد معتقدند كه وی، زمانی به تنهایی
به این كار پرداخت كه نه در دانشگاه تهران (تنها دانشگاه نوبنیاد آن زمان) و نه در
هیچ جای ایران، هرباریوم، كتابخانه تخصصی، امكانات پژوهشی و همكاران علمی متخصص
برای این كار نبود.پروفسور پارسا برای انجام تحقیقات خود، بناچار از منابع و نوشته
های گیاه شناختی خارجی به ویژه «فلورا ارینتالیس بواسیه» و مجموعه های گرد آورنده
دانشمندان و جهانگردان اروپایی بهره گرفت و برای این كار، سالها تلاش كرد.وی به
مطالعه و تحقیق منابع خارجی اكتفا نكرد بلكه به تنهایی و یا به كمك دانشجویان و
همكاران ایرانی خود، به گرد آوری نمونه های جدیدی از فلور ایران پرداخت.پروفسور
پارسا در بررسی های خود در خارج و داخل كشور توانست، ترادف گیاه شناختی بسیاری از
گونه های گیاهی را نشان دهد و از تكرار آن، جلوگیری كند. چرا كه نمونه های گیاهان
ایران را گیاهشناسان و پژوهشگران اروپایی در مدت حدود دو قرن و نیم از نواحی مختلف
گرد آورده و بی توجه به كارهای دیگران مستقلاً بررسی و نامگذاری كرده بودند و از
این رو نام های علمی مترادف بسیاری در نوشته های گیاه شناختی اروپاییان بود كه
گمراه كننده بود.«دكتر احمد قهرمان» استاد دانشگاه تهران و از شاگردان پروفسور
پارسا در این باره می گوید: «اگر به عصری كه استاد پارسا كارهای تحقیقاتی علمی و
پایه ای را برای تألیف فلور در ایران شروع كرد، توجه كنیم، می بینیم كه آغاز این
كار بزرگ با چه دشواری ها و مشكلاتی روبه رو بود و نگارش آن تا چه اندازه به صبر،
حوصله، پشتكار، خستگی ناپذیری و تحمل نیاز داشت. با توجه به وسعت كار و این واقعیت
كه فلورهای كشورهای همجوار ایران مثل تركیه و عراق را دانشمندان خارجی تدوین كرده
اند، تألیف فلور ایران از كارهای شاخص علمی در قرن ۱۹ میلادی است.» پروفسور پارسا
برای انجام این كار، تمامی گیاهان و رستنی های ایران را جمع آوری و كدگذاری كرد و
نخستین مرحله پژوهشی خود را پس از اخذ دكترای گیاهشناسی و بازگشت به ایران به جمع
آوری نمونه های گیاهی زادگاهش «تفرش» اختصاص داد و پس از آن، نمونه های دیگر نقاط
ایران را نیز جمع آوری كرد. پروفسور «قدرت الله پارسا» از خویشاوندان و دوستان
نزدیك استاد می گوید: «خوب به یاد دارم در سال های ۱۳۲۷ كه من، دوره دبیرستان را می
گذراندم، تابستان ها ایشان به تفرش می آمد و سرگرم نمونه برداری و تحقیق از گیاهان
كوههای آن منطقه می شد و روزانه بیش از ده ساعت به نوشتن كتابهای گیاهشناسی به زبان
فرانسه می پرداخت و مرتباً نوشته های آماده شده را برای چاپ مجموعه كتاب «فلور
ایران» به تهران و وزارت فرهنگ آن زمان می فرستاد.» وی، علاوه بر این پژوهش به
بررسی فلور كشورهای دیگر نیز پرداخت و سپس نمونه های منحصر به فردی از فلور ایران
را ضمن تحقیقات خود، بررسی كرد كه بعدها در ۵ جلد متمم فلور مذكور شدند. پروفسور
پارسا در اواخر عمر خود مجدداً در فلور گیاهی ایران تجدید نظر كرد و سپس نسخه جدیدی
از آن را با كمك «دكتر زین العابدین ملكی» (یكی از شاگردان خود) تهیه و ترجمه كرد
كه چاپ آن در ۱۱ جلد پیش بینی شده است و تاكنون جلد اول و دوم آن (به ترتیب در سال
۱۳۵۸ و ۱۳۶۳) از سوی وزارت فرهنگ و آموزش عالی به چاپ رسیده است.پروفسور قدرت الله
پارسا می گوید: «فلورهای تألیفی استاد از كارهای عالی او در سطوح بین المللی است كه
زینت بخش تمام دانشگاههای اروپایی و آمریكایی است. وقتی در سال ۱۳۵۰ در پاریس مشغول
تحصیل بودم، به اتفاق پروفسور احمد پارسا به دانشكده علوم و موزه گیاهان دانشگاه
پاریس رفتیم و رئیس دانشكده از استاد بسیار استقبال و تجلیل كرد و كتاب های مفصل او
را در كتابخانه آن دانشكده نشان داد و اظهار داشت كه این كتاب ها از كامل ترین و
بهترین كتاب هایی است كه استادان و دانشجویان به عنوان مرجع استفاده می كنند.»سایر
تألیفاتاستاد پارسا دارای مقالات بسیاری در مورد فلور ایران در مجلات بین المللی به
خصوص در نشریه علمی گیاه شناسی «كیو» لندن است. از تألیفات استاد به زبان فارسی نیز
می توان دو جلد كتاب گیاهان شمال ایران (سال ۱۳۱۸، شركت چاپخانه ارژنگ تهران)، كتاب
دارونامه (۱۳۲۵، انتشارات وزارت فرهنگ سابق)، كتاب اندام شناسی گیاهان (سال ۱۳۳۱،
انتشارات وزارت فرهنگ سابق)، ۳ جلد كتاب تیره شناسی یا تاگزونومی گیاهان آوندی (سال
۱۳۳۴، انتشارات دانشگاه تهران) و... را نام برد.موزه علوم طبیعی ایران از تأسیس تا
فراموشی پروفسور احمد پارسا ، پس از اخذ دكترای گیاه شناسی و علوم طبیعی در فرانسه،
به ایران بازگشت. وی در سالهای نخست مراجعت، به تنهایی و در سال ۱۳۱۶ كه در مقام
استاد گیاهشناسی دانشكده علوم و دانشسرای عالی دانشگاه تهران قرار گرفت، به اتفاق
برخی شاگردان خود به گرد آوری گیاهان ایران پرداخت. در سال ۱۳۲۴ موزه علوم طبیعی را
با بودجه وزارت فرهنگ آن زمان كه تأمین كننده بودجه دانشگاه تهران نیز بود، در
قسمتی از ساختمان بزرگ دبستان حكیم نظامی سابق (واقع در مقابل موزه ایران باستان)
تأسیس كرد و گیاهان گردآوری شده را به منظور تأسیس «هربیه ملی» به آن موزه انتقال
داد و به این ترتیب «هرباریوم موزه علوم طبیعی ایران» را بنیان نهاد. در سال ۱۳۳۳
وزارت فرهنگ به علت تفكیك بودجه اش از بودجه دانشگاه، بودجه این موزه را قطع و نیاز
خود را به محل آن اعلام كرد و هرباریوم و اشیای موزه به ناچار به ساختمان دانشكده
علوم دانشگاه تهران منتقل شد.با مأموریت دكتر پارسا در سال ۱۳۳۵ به آمریكا، سرپرستی
موزه به «دكتر علی زرگری» واگذار شد و سپس در همان سال، با تأسیس «مؤسسه مطالعات
مناطق خشك» دردانشگاه تهران، گیاهان این موزه به این مؤسسه منتقل شد كه متأسفانه از
آن سنگ ها و فسیل ها دیگر اطلاعی در دست نیست و به این ترتیب، نام «هرباریوم موزه
علوم طبیعی» از میان رفت.دكتر زرگری مسئولیت هرباریوم مؤسسه مطالعات مناطق خشك را
تا سال ۱۳۴۰ به عهده داشت. با انحلال این مؤسسه، گیاهان هرباریوم آن به دانشسرای
عالی انتقال یافت و پس از آن «دكتر گل گلاب» این نمونه ها را به دانشكده داروسازی
انتقال داد. «دكتر قهرمان» در این باره می گوید: «یادم می آید كه با دكتر شیبانی
رئیس وقت دانشگاه تهران رفتیم پیش ایشان و گفتیم كه این نمونه ها را پس بدهند ولی
كارمندهایشان را به ما دادند و در حالی كه ما با تورم نیروی كار مواجه بودیم،
گیاهان هنوز همان جا بود. بعد از انقلاب هم، خیلی سعی كردیم كه آنها را پس بگیریم
اما نشد.»به این ترتیب «هر باریوم» پروفسور پارسا كه تقریباً حاوی همه گیاهان مذكور
در فلور ایران بود - از جمله، نزدیك به ۲۵۰ گونه جدیدی كه وی از ایران برای فلور
دنیا تشخیص داده و به نام خود او بود و نمونه نخست آنها در مورد گیاه شناسی «كیو»
لندن هنوز به عنوان «تایپ» وجود دارد- در این دست به دست شدن ها از بین رفت.
پروفسور احمد پارسا در نامه ای كه به دكتر احمد قهرمان (۱۰/۲/۱۳۷۳) نوشته، آورده
است: «... من از سرنوشت موزه تاریخ طبیعی خودم بسیار ناراحتم. آن كلكسیون معظم زمین
شناسی (فسیل و سنگ) و جانورشناسی و گیاه شناسی چه شد؟ من از هر نمونه گیاهان
ایرانی، یكی یا چند تا داشتم كه در «كیو» به دقت نامگذاری كرده بودم. گویا سرنوشت
همه كلكسیون ها را به دست و عهده چند نفر بی اطلاع و مغرض داده بودند...»پروفسور
دكتر احمدپارسا دردوم خرداد سال ۱۳۷۶ در كالیفرنیا درگذشت.

منبع: آریا رمن